Voorbeschouwing Champions League-finale 2025: Paris Saint-Germain vs Internazionale

Op zaterdag 31 mei om 21:00 uur barst in de Allianz Arena in München de strijd los om de grootste prijs in het Europese clubvoetbal: de UEFA Champions League. Voor Internazionale is het de tweede finale in drie seizoenen. Voor Paris Saint-Germain lonkt op Duitse bodem een herkansing, vijf jaar na het verloren duel tegen Bayern. Wat begon als een onwaarschijnlijk parcours voor beide ploegen, eindigt met een rechtstreeks duel om de troon in Europa.

Wat moet je weten?

💡 Wedtips Champions League finale

Inter: ervaring, vechtlust en een nieuw hoofdstuk

Internazionale maakte in 2023 al indruk door de finale te halen, maar verloor die toen nipt van Manchester City. Dit jaar wil het team van Simone Inzaghi wél de kroon op het werk zetten. En die weg was opnieuw niet makkelijk: via Bayern München en Barcelona in de knock-outs, met die krankzinnige 7-6 zege tegen de Catalanen als absoluut hoogtepunt. Dat duel tegen Barcelona werd een klassieker vol emoties en momentumwissels. Inter stond op omvallen na een rake treffer van Raphinha in minuut 87, maar vond via Francesco Acerbi nog een miraculeuze 3-3 in blessuretijd. De daaropvolgende verlengingen gaven de doorslag waar invaller Frattesi zich kroonde tot absolute held.

Het verhaal van Acerbi is exemplarisch voor dit Inter. De verdediger overwon kanker, vocht tegen een alcoholprobleem en werd Europees kampioen met Italië. Nu staat hij op zijn 37e aan de vooravond van een nieuwe apotheose. Rondom hem bouwde Inzaghi een ploeg die tactisch goed georganiseerd is en mentaal nooit breekt. Yann Sommer, een van de beste keepers van het toernooi, geeft achterin zekerheid. Op de flanken zorgen Dumfries en Dimarco voor constante dreiging, terwijl Calhanoglu het ritme dicteert op het middenveld. Voorin zijn Lautaro Martínez en Marcus Thuram een duo dat perfect op elkaar is ingespeeld.

De kracht van Inter schuilt in het systeem, de continuïteit en het besef dat ze al jaren naar dit moment toewerken. Inzaghi weet hoe je finales moet spelen, en zijn ploeg heeft dat in de voorbije campagnes bewezen. Vergeet niet: Inter stond in 2023 ook al in de eindstrijd en verloor toen met het kleinste verschil van Manchester City. Die ervaring kan nu het verschil maken.

PSG: van schijnwereld naar collectieve kracht

Geen Mbappé, geen Messi, geen Neymar. En toch staat PSG weer in de finale. Of net daarom? Luis Enrique bouwde een elftal dat het collectief boven de ego’s plaatst, met Gianluigi Donnarumma als uitblinker en reddende engel. Wat begon met twijfels en nederlagen tegen PSV en Arsenal in de groepsfase, draaide om in een knappe comeback tegen Manchester City. Sindsdien is PSG onstuitbaar.

De Parijzenaars schakelden vervolgens Liverpool na penalty’s uit, overleefden het tweeluik met Aston Villa en zetten ook Arsenal opzij. Donnarumma was telkens de held, maar ook Ruiz, Hakimi en Dembélé toonden zich op beslissende momenten. PSG oogt feller, frisser en volwassener dan ooit. In plaats van vedettengedrag zien we honger en harmonie. In de halve finale tegen Arsenal blonk PSG uit in volwassenheid: vroeg scoren via Ruiz, counteren via Hakimi en standhouden met een sublieme Donnarumma. Enkel Saka kon hem passeren, maar het was te weinig om Parijs stress te bezorgen.

PSG heeft dit seizoen een parcours gereden dat niemand hen nog zag doen na de matige start. In de groepsfase stond het team na vier speeldagen op de rand van de uitschakeling. De ommekeer kwam tegen Salzburg, waarna Manchester City moest buigen na strafschoppen. Het was de wedstrijd waarin PSG het geloof vond dat alles mogelijk was. Sindsdien oogt de ploeg haast onkwetsbaar.

Ook opvallend: PSG schakelde drie Engelse ploegen uit op weg naar de finale. Liverpool, Aston Villa en Arsenal moesten eraan geloven. Wie had dat gedacht na het vertrek van Mbappé en het afbouwen van het supersterrenproject? Het PSG van vandaag is jonger, gretiger en veelzijdiger dan ooit.

Twee wegen, één eindbestemming

Wat Inter biedt in discipline en structuur, brengt PSG in creativiteit en momentum. De Italianen incasseerden pas vier tegengoals in de knock-outs, maar treffen nu een ploeg die 14 keer scoorde tegen Engelse tegenstand. Deze finale belooft dus meer dan een tactisch schaakspel — het wordt een mix van drang naar voren, vorm en revanchegevoelens.

Tactisch kunnen beide coaches elkaar perfect lezen. Inzaghi met zijn beproefde 3-5-2, Luis Enrique met een variabel systeem dat kan overschakelen tussen balbezit en directe counters. PSG leunt op spelers als Hakimi, Vitinha en Ruiz voor de balans, terwijl Dembélé en Kvaratskhelia voorin voor de flits moeten zorgen. Donnarumma is zonder twijfel het rustpunt achterin. Bij Inter zijn het de automatismen, de loopacties van Barella en de leiderschap van Martínez die het verschil kunnen maken.

En wat te denken van het mentale aspect? PSG heeft de druk van het moeten, van het miljoenenproject dat nu eindelijk resultaat moet opleveren. Inter speelt met de ervaring van 2023, maar ook met de drive om wél te winnen. Het mentale spel zou wel eens even belangrijk kunnen worden als het tactische.